Zeven dagen in een week, zeven verhalen in één album. Met Op maandag in de zon lopen de auteurs zeven maal de korte afstand. In vergelijking met het vorige album, Dokter Vlooienbaal, verliest de reeks hierdoor aan kwaliteit. Anderzijds biedt deze aanpak nieuwkomers een uitstekende gelegenheid om de familie Van Eyk te leren kennen en de gezellige sfeer die van de verhalen uitgaat op te snuiven.

'Vlooienbaal' verhaalt over het alledaagse leven van een kroostrijk gezin met zeven kinderen. Grote en kleine ongemakken, vreugde en verdriet passeren de revue. Elk gezinslid heeft zijn of haar eigenaardigheid, maar iedereen kan op elkaars respect rekenen. Vlooienbaal is de vreemde hond in de bijt. Een sprekende straathond en meer dan het beste vriendje van dochter Margot die telkens opnieuw haar creativiteit moet aanspreken om Vlooienbaal binnen te smokkelen. Pa en ma vinden dat straatmormel vreselijk.

'Erasmus' is veruit het sterkste verhaal uit het album. Op het einde van het schooljaar krijgt Margot van haar juf de zorg over de hamster van de klas. Het beestje heeft een lang hamsterleven achter de rug en loopt op haar laatste beentjes, wat de familie Van Eyk inspireert tot een nachtelijke wake. Vlooienbaal is niet opgezet met de aandacht die het diertje krijgt, maar zijn goede inborst brengt hem ertoe om samen met Margot de hamster de vrijheid te schenken. Ze geven Erasmus een rondleiding in het huis: de badkamer, het poppenhuis, de schoenkast,de koelkast. Samen kijken ze televisie en bewonderen ze ruggelings in de tuin de sterren. Maar al die activiteiten zijn te veel voor het oude hart van Erasmus. Genietend van de buitenlucht, geeft hij de geest. Een teder verhaal dat duidelijk maakt waar de sterktes van de reeks zich bevinden.

De andere verhalen halen dit niveau niet, maar blijven onderhoudend. [Werner Verrelst] Verberg tekst