Boma heeft de kolder in zijn kop. Hij heeft op zolder zijn oud clownspak gevonden en loopt nu als een gepensioneerde August in het huis rond. Xavier meldt dat er binnenkort een circus naar het dorp komt, Circus Bonifacio, net datgene waar Boma als 18-jarige heeft gewerkt. Hij nodigt het circus, dat nu onder leiding staat van zijn vroegere copain Tonio Bonifacio, uit om hun tenten op te slaan op het terrein van F.C. De kampioenen. Als dankbetuiging nodigt de circusdirecteur alle kampioenen uit op een feestmaal, terwijl Boma bereidwillig een portie Bomaworsten levert. De worst heeft echter een nadelige bijwerking: het maakt de mensen ziek. Op de dag van de première ligt de helft van het personeel met krampen in bed. De kampioenen, die uit ervaring niet van de worsten hebben gegeten, zijn bereid de artiesten te vervangen. Boma en Mark treden op als clown, Carmen wil aan de trapezes zweven, Xavier bewaakt het terrein, Bieke doet de public relations en Maurice en Pol verzorgen de dieren. Nog meer problemen steken de kop op: na een paar uur is iedereen zijn portefeuille kwijt en de dieren breken regelmatig los. Er is dus een dief en een saboteur in het spel. Markske mag nog een keer voor speurneus spelen. Hij ontmaskert de oude bekende hypnotiseur die Rasta Pastelli (De dubbele dino's (2006) en Man, man, man (2003)) blijkt te zijn. De aap blijkt de dierenbevrijder te zijn. Met een ijzerdaad heeft hij een loper gefabriceerd waarmee hij alle kooien kan openen. De avondvoorstelling kent een groot succes, en vooral stuntel Mark krijgt, ongewild, de lachers op zijn hand.

Ook in dit album volgt Hec Leemans weer de geschreven wetten van de sitcom: een nieuwe situatie dient zich aan, er wordt een oplossing gevonden, maar nieuwe verwikkelingen dreigen roet in het eten te gooien. Verschillende mogelijkheden duiken op maar de helden maken de juiste keuze en lossen alle problemen op. Elk karakter heeft zijn specifieke rol en wijkt er zelden vanaf. Als er iemand een schop van een olifant krijgt, is het Fernand. Enkel Boma valt een beetje uit zijn rol. Normaal gezien doet hij immers niets gratis ("business is business"'), maar een oude vriendschap maakt ook het hart van een gewiekst zakenman week.

'F.C. De Kampioenen' blijft zichzelf trouw en herkenbaarheid is vaak een grote troef. [Werner Verrelst] Verberg tekst