De ikverteller Chip, samen met zijn zeer domme vriend Pit en de pientere Joy, vormen samen het Screamteam: een spokenjagersclub op verzoek. In dit verhaal, het derde deel van de Screamteam-serie, komen ze terecht in een zeer groot huis waar ze voor de nieuwe eigenaar als vakantiejob een enorm boekenaanbod alfabetisch moeten rangschikken. De drie zijn veel alleen in dat huis -- of toch weer niet. Er gebeuren daar immers heel wat onverklaarbare dingen. In plaats van spokenjagers worden ze zelf het doelwit. In het huis zijn natuurlijk de traditionele spanningsmakers (zoals onmogelijke geluiden en stappen) ruimschoots aanwezig. Bovendien is er een schilderij met een man die zij 'Grengel' noemen en die af en toe tot leven schijnt te komen. Daarnaast is er ook de vroegere bewoonster die met vrienden regelmatig wat komt halen. In werkelijkheid houden zij daar een hele drugsvoorraad verborgen. De hulp die Grengel aanbiedt, is eigenlijk de hulp van twee andere jongeren die dolgraag lid zouden worden van het Sceamteam.

Jonge lezers die van de Screamteam-serie houden, kunnen hier wellicht hun hart weer aan ophalen, als ze hun verstand tenminste volkomen op nul zetten. Voor een kritische lezer is het moeilijker om te genieten van het zogenaamde humoristische jongerentaaltje vol neologismen en herhalingen. Je stoort je dan ook aan alle mega-en kankerwoorden, de volwassenen die alleen maar vervelende of sullige typetjes zijn en de inhoud die aan alle kanten rammelt. [Mai Van Loon] Verberg tekst

Het Screamteam gaat op zoek naar een vakantiejob. In een spookachtig huis mogen zij boeken op alfabetische volgorde zetten bij een vreemde snuiter. Als de politie op bezoek komt en hen vraagt of zij de bewoner in de gaten willen houden, wordt het spannend. Dan komen drugsboeven een in het huis verstopt lab opruimen en worden de kinderen gegijzeld. Tijd voor de huisgeest om hen te hulp te komen. Dertien in een dozijn verhaal (kinderen die de meest gezochte boeven te slim af zijn) dat nooit echt spannend wordt. Het taalgebruik is zeer modern maar daardoor erg irritant: korte staccato zinnen, veel voorvoegsels als mega- en super-, alles is 'vet' of 'cool', een boef die voor alles "kanker-" zegt en voorspelbare humor. Daarnaast veel korte hoofdstukjes die het verhaal ophouden omdat de inhoud nergens over gaat. Derde deel in een serie over dit Screamteam na 'Het Sreamteam' en 'Pokkepop'*. Op de voorkaft de kop van de grengel (persoon in schilderij) die uiteindelijk maar een zeer summiere rol in het geheel speelt. Gedrukt met veel wit om en tussen de tekst. Vanaf ca. 11 jaar. Verberg tekst